وزارت بهداشت تحریم‌های مغایر با حق برسلامت را مستندسازی کند

به گزارش شبکه خبری بانک و بیمه "بینا" به نقل از ایرنا 

به گزارش خبرنگار سلامت ایرنا، پویا عسگری روز سه شنبه در نشست بررسی آثار تحریم بر حق سلامت افزود: تحریم‌ها به صورت کلی به 2 دسته بزرگ تحریم‌های بین المللی و غیربین المللی ‏تقسیم می‌شوند.
وی ادامه داد: تحریم‌های بین المللی شامل تصمیم‌های تنبیهی است که از طرف شورای امنیت سازمان ملل متحد در نظر گرفته ‏می‌شود. در حال حاضر منظور ما تحریم‌های غیربین المللی است که به تحریم‌های شامل سازو کارهای منطقه‌ای و تحریم‌هایی که توسط ‏برخی دولت‌ها وضع می‌شوند، تقسیم می‌شوند.‏
عسگری تاکید کرد: باید بررسی کنیم که آیا تحریم‌های ثانویه وضع شده که کشورهای تامین کننده حق سلامت را هدف قرار ‏می‌دهند و با آمریکا و ایران رابطه دارند، از حیث حقوق بین الملل مورد پذیرش است یا خیر. یعنی اگر دولتی در چهارچوب قانونی ‏خود، قانونی را از مجاری قانونی وضع کرده و شرایطی را برای تجارت با خود ایجاد کند آیا در دایره حقوق بین الملل باید برای این ‏تجارت حدودی قائل شویم یا خیر.‏
وی بیان کرد: در قطعنامه 2231 همه دولت‌ها و سازمان‌های بین المللی متعهد به اجرای آن شدند که لغو ‏کننده همه تحریم‌ها علیه ایران شامل یک جانبه اولیه و ثانویه بود. اعمال چنین تحریم‌هایی علیه ایران می‌تواند ناقض قطعنامه 2231 ‏باشد. ‏
این حقوقدان اظهار داشت: همه دولت‌ها متعهد هستند تحریم‌ها را تا جایی اجرا کنند که مغایرت با حق بر سلامت شهروندان ایرانی ‏نداشته باشد. حدود 4 دهه است که ایران هدف تحریم قرار گرفته است. اتفاقی که به واسطه تحریم‌ها درباره ایران می‌افتد در تاریخ ثبت ‏می‌شود، اما با وجود 4 دهه تحریم در زمینه مستندسازی ‏به خوبی عمل نکردیم.‏
وی گفت: تحریم نباید تبدیل به بهانه‌ای شود که همه چیز را گردن آن بیندازیم. زیرا در برابر سلامت شهروندان مسئول هستیم.‏

* حق بر سلامت منشا همه حق‌های بشری است
قاسم زمانی مدرس حقوق بین الملل نیز در این نشست گفت: حقوق جهانی سلامت موید این است که سلامت همه افراد بشر به یکدیگر وابسته است ‏و حق بر سلامت منشا همه حق‌های بشری در کنار حق حیات است و نتیجه سایر حق‌های بشری محسوب می‌شود.‏
زمانی اظهار داشت: در قرن بیست و ‏یکم و با توجه به جهانی شدن، حقوق بین الملل به تمام حوزه‌های زیست بین المللی از جمله حوزه سلامت رسوخ کرده است. بهداشت ‏و سلامتی موضوعی بین المللی است و ارتباطی محکم میان بهداشت و سلامت با صلح و امنیت جهانی وجود دارد.
وی افزود: در ژوئیه 1941 و ‏در جنگ جهانی دوم، وقتی رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد جهان پس از جنگ بر پایه 4 آزادی بنیادین بشری شامل آزادی بیان، ‏آزادی مذهب، رهایی از ترس و رهایی از نیاز بنا نهاده خواهد شد، رهایی از نیاز نشان دهنده تعهد دولت‌ها برای سلامتی و بهداشت ‏برای مردم خود بود.
زمانی ادامه داد: به همین علت سازمان جهانی بهداشت که در سال 1948 همزمان با امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر تولد ‏یافت، تحقق بهداشت و اعتلای استانداردهای بهداشتی را سرلوحه اهداف خود قرار داد. مقدمه اساسنامه این سازمان، بهره‌مندی از ‏بالاترین استانداردهای قابل حصول سلامتی و یکی از حقوق بنیادین هر انسان بود و بهداشت و سلامتی در محدوده‌ای فراتر از بیماری ‏مورد توجه قرار گرفت.‏
وی بیان کرد: حق بر سلامت در اسناد بین المللی مختلف مورد شناسایی قرار گرفته است. علاوه بر اساسنامه سازمان جهانی بهداشت ‏و ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر، در ماده 12 میثاق بین المللی اجتماعی فرهنگی و غیره نیز این حق مورد شناسایی قرار گرفته ‏است.
این مدرس حقوق بین الملل ادامه داد: بنابراین امروزه حق بر سلامت و بهداشت یک حق بشری محسوب می‌شود که 3 تعهد را بر دولت‌ها تحمیل می‌کند. تعهد به ‏احترام، حمایت و اجرا شامل این موارد هستند. دولت‌ها نباید به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از بهره‌مندی افراد از حق بر سلامت ‏جلوگیری کنند و باید اقدامات تقنینی و اجرایی مناسب را برای تحقق حق بر سلامت انجام دهند.‏

‏*حق بر سلامت فقط حق سالم بودن نیست
زمانی در تعریف حق بر سلامتی اظهار داشت: حق بر سلامتی، صرفا حق بر سالم بودن نیست و حق بر نظام حمایتی است که ‏فرصت برابر بهره‌مندی از بالاترین سطح سلامت را برای عموم فراهم کند. حق بر سلامت یک حق فراگیر است که در کنار آن حق ‏بر خدمات درمانی و عوامل تعیین کننده‌ای مثل دسترسی به مسکن و غذا و محیط زیست سالم نیز وجود دارد.
وی افزود: حق بر سلامتی بر ‏شماری از حوزه‌های حقوق بین الملل به عنوان یک حق بشری تاثیر گذاشته و حقوق مالکیت معنوی را تعدیل کرده است. سازمان ‏جهانی تجارت دسترسی افراد به داروهای ضروری را یکی از حداقل‌های ضروری قلمداد کرده و از لایسنس‌های اجباری سخن به ‏میان آورده است.
زمانی ادامه داد: دعوایی که دولت روآندا علیه کانادا مطرح کرده که می‌تواند به مبتلایان ایدز سلامتی بیشتری عرضه کند و سازمان ‏جهانی تجارت اصرار می‌کند که دولت کانادا باید شرکت دارویی کانادا را تحت فشار قرار دهد تا زمینه فروش دارو را به کشورهای ‏آفریقایی و روآندا فراهم کند.‏

‏* تحریم نباید منجر به عدم دسترسی ایرانیان به دارو شود
این مدرس حقوق بین الملل افزود: تحریم نباید منجر به عدم دسترسی شهروندان از دارو و مواد غذایی شود و دیوان بین المللی ‏دادگستری در 11 مهر 97 قرار موقت در دعوای ایران و آمریکا صادر کرد و دارو و اقلام پزشکی و مواد غذایی و اقلام ‏کشاورزی را با قرار موقت درخواست کرد که آمریکا از تحریم این موارد دست بردارد. همچنین تاکید کرده که آمریکا نباید محدودیتی ‏در دسترسی ایران به این اقلام ایجاد کند و نباید موانعی در سیستم پولی شکل گیرد تا راه خرید این اقلام توسط ایران مسدود شود.‏

‏* نظر سازمان جهانی بهداشت درباره حق بر سلامت
وی ادامه داد: حق بر سلامت حقی قابل دادخواهی است. این حق یکی از پیچیده‌ترین حق‌های بشری در حوزه حقوق بین الملل است. ‏حقوق بین الملل سلامت که با تکیه بر اسناد بین المللی گوناگون و نهادهای مختلف ملی و منطقه‌ای و جهانی در حال توسعه است با ‏مفاهیم جدیدی مواجه شده که در ظرف زمان این موارد را به نظم می‌کشد.
زمانی افزود: مواردی مثل عدالت بهداشتی و مراقبت‌های اولیه بهداشتی و ‏ارتقای سلامت و امنیت بهداشتی به عنوان یکی از مولفه‌های امنیت انسانی از جمله این موارد است. حق بر سلامت به عنوان حق ‏بشری نقش مهمی در حرکت به سمت جامعه سالم دارد.‏
وی گفت: سازمان جهانی بهداشت در مورد حق بر بهداشت و سلامت تا حدودی رویه انتقاد برانگیز داشته و سیستم نظارتی مناسبی ‏در نظر نگرفته است، اما این سازمان از اواخر دهه 90 با ایجاد دپارتمانی شروع به نهادینه کردن حق بر سلامت با رویکرد حقوق ‏بشری کرده است. این سازمان در سال 2008 گزارشی مبنی بر «مراقبت اولیه بهداشتی، اکنون بیش از هر زمان دیگر» صادر کرده ‏و نابرابری در بهداشت عمومی در دو سطح ملی و بین المللی را مورد توجه قرار داده است.‏
اجتمام*9482‏*1193