مظاهری: پرسپولیس -السد مثل پرسپولیس- الهلال است

به گزارش شبکه خبری بانک و بیمه "بینا" به نقل از ورزش 3 

به گزارش" ورزش سه" وحید مظاهری را آن هایی که فوتبال ایران را در یک دهه قبل به یاد دارند به خوبی می شناسند. هافبک وسطی خونسرد و سربالا و با تکنیک که سال ها در تیم های مطرح فوتبال ایران بازی کرد. او همچنین لباس تیم ملی را در رده های سنی امید و بزرگسالان به تن کرد. مظاهری فوتبالش را از جوانان پرسپولیس آغاز کرد و در روزی که این تیم اولین جام قهرمانی آسیایی اش را در جام در جام گرفت او بازیکنی هفده ساله بود که روی نیمکت این تیم می نشست. او اما بعد از سال ها بازی در سطح اول فوتبال ایران در اواخر فوتبالش به بیماری کلیوی دچار و مجبور به پیوند کلیه شد. او البته اولین بار عمل موفقیت آمیزی نداشت و مجبور به پیوند دوم شد اما خوشبختانه عمل دوم موفقیت آمیز بود و او حالا سلامت خودش را به دست آورده است. وحید مظاهری در حال حاضر سرمربی تیم منتخب پیشکسوتان ایران و همچنین کاپیتان تیم پیوند اعضای ایران است. او همچنین شاید به زودی یکی از پیشنهادهایش در لیگ یک یا دو را بپذیرد و به عنوان سرمربی به فوتبال بازگردد. وحید مظاهری نزدیک 450 بازی در لیگ ازادگان و لیگ برتر با لباس تیم های پلی اکریل، ذوب آهن، پاس، فولاد خوزستان، ابومسلم و شموشک نوشهر داشته است. با این بازیکن قدیمی گفت و گویی انجام داده ایم که در زیر می خوانید:

-بعد از مدتی انگار قصد دارید به طور جدی به فوتبال برگردید و صحبت از حضور در لیگ یک هم هست؟

بله صحبت هایش شده اما خب باید ببینیم طی روزهای آینده چه اتفاقی می افتد فکر می کنم تا هفته آینده در یکی از لیگ های یک یا دو کار کنیم.

-شما هدایت تیم پیشکسوتان ایران را هم به عهده گرفتید. این همان تیمی است که در مسابقات جهانی شرکت می کند؟

تیم پیشکسوتان یازده سال است که در مسابقات جهانی شرکت می کند. این بازی ها با اسپانسری که دارد هرسال به طور متمرکز در تایلند برگزار می شود. این مسابقات در سال 2019 که اوایل خرداد سال 98 ما می شود با حضور 8 تیم برتر دنیا برگزار می شود. البته بعضی از کشورها هم به این مسابقات نمی آیند. فرمت این مسابقات همان فرمت جام جهانی است. این مسابقات شرایط سنی خاصی هم دارد تعدادی بازیکن از 38 تا 44 سال، تعدادی از 44 تا 49 و بقیه هم از 49 سال به بالا باید باشند.

-سال های قبل تیم پیشکسوتان نتیجه خوبی به دست آورده است؟

سال گذشته ما تیمی متشکل از بازیکنان قدیمی را بردیم که بازیکنان مطرح و درجه یک در تیم بودند و توانستیم به مقام دوم برسیم. بازیکنانی مثل محمدرضا مهدوی، حسین کاظمی، مهدی نوری، علیرضا اکبرپور، علی موسوی و ...در این تیم حضور داشتند و دو سال قبل ما در این مسابقات قهرمان شدیم. اما امسال در این تیم تغییر ساختار به وجود آمده و قرار است دیگر از چهره های مطرح استفاده نکنیم. سال های قبل اتفاقاتی رخ داد که مسئولان ترجیح دادند دیگر از چهره های مطرح پیشکسوت بهره نبرند. با این اوصاف امسال هدف و مبنای ما قهرمانی است و موضوع مهم این است. ما از دی ماه تمریناتمان را برای مسابقات آغاز می کنیم. بازیکنان تیم پیشکسوتان را هم از لیگ برتر و رقابت های پیشکسوتان در رده های استانی انتخاب می کنیم و الان در مرحله انتخاب هستیم.

-شما در روزی که پرسپولیس قهرمان جام در جام آسیا شد یک بازیکن هفده ساله بودید و در این تیم حضور داشتید. بازی برگشت پرسپولیس و الهلال را حتما یادتان هست. به نظر می رسد آن بازی خیلی شبیه بازی برگشت پرسپولیس السد باشد. نظر شما چیست؟

ما آن سال با پرسپولیس قهرمان شدیم و الهلال را هم در تهران بردیم. من هم کاملا با شما موافق هستم که بازی برگشت پرسپولیس برابر السد خیلی شبیه آن بازی برگشت برابر الهلال است با حس و حالی به مراتب بیشتر و بالاتر. من می توانم بگویم احساسی شبیه به آن روز دارم. الان فضای رسانه ای به گونه ای است که تقریبا تمام کشور تحت تاثیر این مسابقه است اما آن موقع اطلاع رسانی به این شکل نبود و همه چیز شکل خودجوش داشت. حتی استقلالی هایی که در آن بازی به استادیوم آمدند و پرسپولیس را تشویق کردند نیز به صورت خودجوش این کار را کردند اما الان فضاسازی رسانه ای به این بازی اهمیت ویژه ای داده است.

-به نظرتان این پرسپولیس هم می تواند مثل آن پرسپولیس به فینال برسد؟

من معتقدم پرسپولیس می تواند به فینال برسد چرا که برانکو تیم بسیار منسجم و منظمی ساخته است و تاکتیکش به شکلی است که بود و نبود یک بازیکن نمی تواند در آن تاثیرگذار باشد.

-شما در هیچکدام از دو بازی برابر الهلال و المحرق بازی نکردید؟

نه من آن زمان هفده سالم بود. یادم هست علی آقا(پروین) همیشه می گفت ما 21 بازیکن ملی پوش داریم. راست هم می گفت. بهروز سلطانی و وحید قلیچ هر دو دروازه بان این تیم در تیم ملی بودند، سلطانی رفت و سعید عزیزیان آمد که او هم ملی پوش بود.

-چطوری به پرسپولیس آمدید؟

من بازیکن جوانان پرسپولیس بودم. آن زمان تیمی به اسم امید وجود نداشت. یک روز علی آقا آمد سر تمرین و من، محمد پرویزیان و امیر آندستا را پسندید و گفت این سه تا با بزرگ ها تمرین کنند. من اما در عین جوانی برای پرسپولیس بازی می کردم. بازی برابر سپاهان به جای حمید درخشان رفتم توی زمین. در بازی هفته بعد به جای عباس کارگر و هفته بعد از آن مقابل پاس به جای حسن شیرمحمدی به بازی رفتم و یک پاس گل هم دادم. در بازی با الهلال و المحرق هم روی نیمکت بودم. یادم هست فرشاد پیوس یک ملخک زد و توپ به کرمانی رسید و او هم گل را زد. در بازی با المحرق هم حمید درخشان توپ را قل داد و محمدحسن انصاریفرد آن را تبدیل به گل کرد. آن زمان در پرسپولیس یک شخصی از نزدیکان علی آقا با بازیکنان صحبت می کرد. یادم هست که آن فرد که تاکسی داشت آمد محله ما در غیاثی تهران و با ما صحبت کرد و بعد من را به دفتر علی آقا پروین برد.

-شما اما در حالی که می توانستید در پرسپولیس نماندید و به پلی اکریل پیوستید. به عنوان یک بازیکن جوان چه شد منطقی فکر کردید و شرایط مالی بهتر را به شهرت ترجیح دادید؟

راستش شرایط پرسپولیس آن زمان طوری بود که در تیم تغییر و تحول اساسی انجام شد. من در اردوی تیم ملی بودم یادم هست که امیرخان قلعه نویی که در آن زمان بازیکن بود قصد داشت یک هافبک به استقلال ببرد و به من پیشنهاد دادند. من پرسپولیسی بودم و محمد مومنی که سال قبل از آن با پلی اکریل آقای گل شده بود به من گفت استقلال چقدر پول می دهد؟ گفتم دو میلیون. گفت صبر کن و چند روز بعد با قراردادی 5 میلیونی به پلی اکریل رفتم. با همان پول یک خانه در بولوار ابوذر خریدم. استقلال هم در همان سال علیرضا منصوریان را گرفت. سال بعد از آن هم به ذوب آهن رفتم و 9 میلیون تومان قرارداد بستم و یک خانه دیگر خریدم. به پاس هم که رفتم با قراردادی دوازده میلیونی یک خانه دیگر خریدم و جالب است کار خدا، وقتی که دچار مشکل کلیه شدم بافروش همین خانه ها توانستم هزینه گرفتن و مراحل پزشکی ام را انجام بدهم.

-از بیماری تان بگویید. چه شد این اتفاق افتاد؟

من سال آخر فوتبالم به شموشک نوشهر رفتم اما شرایطم طوری بود که پاهایم طاقت اینکه کفش فوتبال بپوشم را نداشت. کلیه ها دیگر کار نمی کرد و بسیار اذیت می شدم. وقتی رفتم دکتر گفت چطور ممکن است که تا الان زنده هستی؟! من را همان موقع بستری کرد و خانواده ام که آن زمان در نوشهر بودند به تهران آمدند. من در خانه مادرم ماندگار شدم و مراحل درمانی شروع شد.

-چطوری به زندگی بازگشتید؟

خیلی خوشحالم که جواب این سوال را می دهم. من روحیه ام واقعا خوب بود. من به این مشکل به چشم بیماری نگاه نکردم، به چشم یک چالش نگاه کردم. الان هم که می بینید هر روز خودم و همراه تیم تمرین می کنم. ما خیلی بیمار داریم که بعد از عمل پیوند از خانه بیرون نمی آیند اما من دوست دارم این افراد با دیدن من امید و انگیزه بگیرند و حرکت کنند. من الان عضو تیم ملی پیوند اعضا هستم و این بچه هایی که الان در تیم حضور دارند را واقعا ستایش می کنم. این بچه ها با وجود پیوند کلیه، کبد، ریه و مغزاستخوان اما آنقدر جسارت و شجاعت دارند که بیایند و فوتبال بازی کنند. شاید باورتان نشود اما حتی زمانی که دیالیز می کردم هم تمرین و بازی می کردم. الان هم دوست دارم خوب تمرین و بازی کنم تا الگویی برای بیماران پیوندی باشم که بتوانند دوباره زندگی عادی داشته باشند. من دوسال مربی بودم که بعد از عمل پیوند کلیه ام پس زد و مجبور شدم باردیگر عمل پیوند کلیه انجام بدهم. در همین جا دلم می خواهد از آن هایی که در زمان بیماری هوایم را داشتند تشکر کنم. از باشگاه پرسپولیس و پیشکسوتان این باشگاه ، سعید شیرینی ، سردار رویانیان، استقلالی ها همینطور ، پرویز برومند و جواد نکونام...خیلی ها به من سر زدند و هوایم را داشتند و بازهم جا دارد از همه آن ها تشکر کنم.

-پس حسابی انگیزه دارید که با قدرت برگردید به فوتبال...؟

خب من مدرک مربیگری A دارم و خودتان بهتر می دانید که برخی حتی مدرک B شان را نگرفته اند اما تیم دارند و در تیم های مختلف به عنوان مربی حضور دارند. به نظرم متاسفانه فوتبال ما در حال حاضر یک مشکل بزرگ دارد و آن نبود اصول است. الان هیچ اصولی وجود ندارد و همه چیز برپایه ارتباط و زد و بند است در حالی که من از مکتب علی پروین هستم. شاید آن زمان علم به اندازه امروز نبود اما اصولی وجود داشت. یادم هست در فینال جام حذفی با ملوان بازی داشتیم . علی آقا در این بازی مجتبی محرمی که در اوج بود را بازی نداد. او به مجتبی محرمی گفت این تماشاگران شصت هزار نفر هستند اگر ششصد هزارنفر هم بخواهند اما من تو را بازی نمی دهم. واقعیت این است که در حال حاضر در لیگ برتر و لیگ 1 واقعا 60 درصد مربیان براساس شایستگی انتخاب شده اند و بقیه بر اساس ارتباطات آمده اند. آنهایی که مصاحبه جنجالی نمی کنند یا پارتی ندارند خیلی زود فراموش می شوند اما خب من به شخصه همانطور که گفتم از مکتب علی پروین هستم و اصولم را زیرپا نمی گذارم. البته این را هم بگویم که بخشی از مربیان شایسته حال حاضر فوتبال از همبازی های من بوده اند، یحیی گل محمدی ، مهدی تارتار ، عبدالله ویسی ، جواد نکونام که کسی در شایستگی آنها شکی ندارد.

-به عنوان آخرین سوال؛ گویا اولین برنامه فوتبالی شما حضور در مسابقات جهانی پیوند اعضا و بیماری های خاص است و شما کاپیتان تیم فوتبال پیوند اعضا هستید. در این رابطه اگر موضوعی هست بفرمایید.

در درجه اول خداراشاکر هستم و سپس از خانم فاطمه هاشمی ریاست محترم فدراسیون پیوند اعضا و بیماری های خاص تشکر می کنم که چنین تیمی را درست کرده و امید زیادی را به جوانان پیوند اعضایی دادند. این تیم می تواند امید و انگیزه را به بیماران پیوند اعضا بدهد. در این تیم سرمربی اقای علی چینی و همکارانش خیلی زحمت می کشند. ما هم هرچه در توان داریم می گذاریم. این تیم نوپا است و قطعا آزمون و خطاهای خودش را دارد با این حال امیدوارم در مسابقات جهانی که در سال آینده در نیوکاسل انگلستان برگزار می شود بتوانیم نتیجه خوبی بیاوریم که باعث ایجاد روحیه و انگیزه برای تمام بیماران پیوند اعضا باشد.