حمله تکراری به دیپلماسی با اسم رمزی تازه

به گزارش شبکه خبری بانک و بیمه "بینا" به نقل از ایرنا 

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، «محمد جواد ظریف» این روزها آماج حملاتی گسترده قرار دارد. البته این اولین باری نیست که ظریف مورد هجمه مخالفان قرار گرفته و به احتمال قوی آخرین بار نیز نخواهد بود. قضیه از آنجا شروع شد که ظریف در یک مصاحبه‌ با اشاره به فضاسازی‌ ها علیه لوایح مرتبط با «گروه ویژه اقدام مالی» (FATF) از جمله «کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم» (CFT)، پولشویی را در ایران را واقعیتی دانست که بسیاری از آن سود می برند.
پس از آن بود که مخالفان دولت با راه اندازی و سوار شدن بر موجی اعتراضی تلاش کردند تا دولت دوازدهم و وزیر امور خارجه آن را زیر شدیدترین فشارها قرار دهند و اظهارت وی را به منزله بازی در زمین دشمن ارزیابی کنند. آنها حتی در این ماجرا، خواستار استعفای وزیر امور خارجه ای شدند که طبق نظرسنجی ها یکی از محبوب ترین وزرا است و در قامتی دیپلماتی کارکشته کشتی دیپلماسی کشور را در میان امواج توطئه و دشمنی های خارجی به پیش می برد.
در مقابل، حامیان وزیر امور خارجه که تلاش های دو ساله او را در حل وفصل بحران هسته ای از یاد نبرده اند، پا به میدان گذاشتند. «غلامعلی جعفرزاده» نایب رئیس فراکسیون مستقلین مجلس سخنان ظریف را درباره پولشویی در ایران نه خلاف قانون دانست و نه دروغ. همچنین، «محمود صادقی» رئیس فراکسیون شفافیت مجلس نیز با اشاره به گردش مالی عظیم قاچاق کالا و مواد مخدر تاکید کرد که ایران از نظر پولشویی در رده کشورهای با ریسک بالا قرار دارد و سطح هوشیاری کشورها در این زمینه نسبت به ایران افزایش یافته است.
سخنانی از این دست البته با کلماتی دیگر از زبان حجت الاسلام «حسن روحانی» رئیس جمهوری جاری شد. رئیس جمهوری هفته گذشته در جلسه هیات دولت، گفت «چرا راجع به مسایل روشن می‌ جنگیم. بله همه دنیا گرفتار پولشویی است. شما به من نشان دهید یک کشور در دنیا هست که در آن پولشویی انجام نمی ‌گیرد و یک کشور در دنیا به من نشان دهید که فساد، مواد مخدر و جنس تقلبی در آن نیست. همه باید تلاش کنیم مفاسد را کم کنیم و راه پولشویی را ببندیم. چرا اینقدر جر و بحث می‌کنیم.»
همان طور که اشاره شد، این نخستین باری نیست که رفتار و اظهارات ظریف زیر ضرب مخالفان و بهانه هیاهوی آنان قرار گرفته است. بسیاری هنوز خاطره بهمن ماه 1393 و پیاده روی 15 دقیقه ای وزیران امور خارجه ایران و آمریکا را در پیاده روهای شهر ژنو از یاد نبرده است. در آن زمان برخی این رفتار را خطای دیپلماتیک دانستند و برخی پا را از آن فراتر نهاده و رفتار ظریف را در مقام دهن کجی به انقلاب، نظام، مردم و بخصوص هزاران شهید توصیف کردند!
اما نتیجه این پیاده روی، مذاکرات مستقیم با نمایندگان آمریکا و دیگر اعضای 1+5 به توافقی منجر شد که «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا آن را بدترین توافق تاریخ برای کشور خود می داند و چاره را در خروج از آن یافت. تلاش ترامپ برای بر هم زدن برجام و دستیابی به توافق ثانویه نه تنها تاکنون نتیجه نداده که متحدان دیرینه واشنگتن مانند اتحادیه اروپا را در مقابل آن قرار داده است.
نگاهی هر چند گذرا به برجام به خوبی از دستاوردهای دیپلماسی در پیشبرد سیاست خارجی حمهوری اسلامی ایران حکایت می کند. در سایه همین توافق و تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت نه تنها فعالیت های هسته ای کشورمان متوقف نشد که تمام قطعنامه های این شورا و نیز شورای حکام برداشته شد. پس از توافق نهایی بین تهران و قدرت های بزرگ، ایران هراسی ساختگی دشمنان جمهوری اسلامی تاثیر خود را از دست داد و دیگر فعالیت های هسته ای ایران به عنوان تهدیدی برای امنیت جهان تلقی نمی شود.
در این توافق، برای نخستین بار در تاریخ جهان بود که کشوری با توسل به مذاکره و بدون جنگ یا فروپاشی از ذیل فصل هفتم خارج می شد؛ فصلی که ایران را به عنوان خطر و تهدید علیه جهان معرفی می کرد. جالب تر آنکه رایزنان و تیم دیپلماسی کشورمان خود نیز در نگارش این قطعنامه دست داشته اند.
با توجه به آن چه اشاره شد، کارشناسان حوزه سیاست خارجی و بین الملل حمله به ظریف را در حکم خودزنی و تهدید منافع ملی می پندارند که در نهایت برنده آن دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای جمهوری اسلامی ایران خواهند بود. در همین ارتباط بود که «حمید ابوطالبی» مشاور رئیس جمهوری چند روز پیش در صفحه توئیتر خود نوشت که «تهاجم به وزیر خارجه، تهاجم به دیپلماسی کشور است و از آنجا که دیپلماسی، حاصل اجماع ملی بر کنش‌های دیپلماتیک برای تامین منافع ملی است، حمله به نماد دیپلماسی، حمله به منافع ملی است.»
پژوهش**9242**9279