اختلاف ارزی بر سر صدور بیمه نامه‌های مسافرتی

، براساس اعلام دفتر برنامه ریزی و حمایت از توسعه گردشگری، سال گذشته ۹ میلیون و ۱۹۶ هزار و ۱۴۰ نفر از شهروندان ایرانی به خارج از کشور سفر کرده اند. بیشتر این افراد به ترتیب به کشورهای ترکیه، عراق، امارات، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، گرجستان، آلمان و عربستان سعودی سفر کرده اند.

یکی از مهم ترین پیش نیازهای این سفرهای خارجی خرید بیمه نامه های مسافرتی است. بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای اروپایی صدور روادید را منوط به خرید بیمه نامه های مسافرتی آن هم با سقف مشخص ۵ تا ۱۰ هزار یورو می کنند.

مهم ترین پوشش هایی که بیمه مسافرت خارج از کشور آنها را پوشش می دهد، عبارتند از:

۱- پرداخت هزینه های درمان، جراحی و دارویی ناشی از حوادث یا بیماری های که در طول مدت مسافرت بروز می کند

 ۲-پرداخت هزینه فوریت های دندانپزشکی طبق شرایط بیمه نامه

۳-پذیرش و انتقال پزشکی به نزدیکترین بیمارستان و یا بازگرداندن بیمار به ایران تحت نظارت پزشکی

۴-پرداخت هزینه های دعاوی حقوقی طبق شرایط بیمه نامه

۵-راهنمایی و کمک رسانی به هنگام سرقت یا مفقود شدن مدارک مسافرتی

۶-بازگرداندن کودکان به ایران در صورت فوت یا بستری سرپرست

۷-بازگرداندن جسد به ایران در صورت فوت بیمه شده در طول مسافرت

 ۸-پرداخت هزینه های عزیمت همراه به بالین بیمه شده بستری در بیمارستان

در ماه های ابتدایی سال جاری و همزمان با افزایش نرخ ارز، حق بیمه انواع بیمه نامه های مسافرتی بین ۲۰ تا ۲۵ درصد رشد یافت. در آن زمان نرخ ارز از ۳ هزار و ۷۵۰ تومان در روزهای پایانی سال گذشته به ۴ هزار و ۲۰۰ تومان افزایش یافته بود.

با این حال در روزهای اخیر و با افزایش دوباره نرخ ارز، بار دیگر بحث بر سر چگونگی صدور بیمه نامه های مسافرتی داغ شده است. برخی از مدیران عامل شرکت های بیمه اعتقاد دارند که از آنجایی که پرداخت خسارت بیمه نامه های مسافرتی به ارز است، حق بیمه نیز باید به ارز دریافت شود.

این دسته از مدیران می گویند الزامی به استفاده از دلار برای دریافت حق بیمه نیست و می توان از ارز کشوری که بیمه گذار قصد سفر به آن کشور را دارد به عنوان حق بیمه استفاده کرد. بدین معنا که بیمه نامه سفر به ترکیه به لیر این کشور دریافت شود و از طرف مقابل در زمان بروز خسارت نیز، خسارت به لیر ترکیه پرداخت شود.  

با این حال در مقابل این عده، برخی دیگر از مدیران شرکت های بیمه گر اعتقاد دارند یکی از وظایف شرکت های بیمه، مسئولیت های اجتماعی و کمک به افراد در زمان خسارت است و به جای آنکه صرفا نگاه تجاری و اقتصادی داشت، باید با نگاه بیمه گری به فروش بیمه نامه توجه داشت.

از سوی دیگر یکی از نکات اختلاف برانگیز در نگاه این دو دسته از مدیران، نحوه محاسبه نرخ ارز برای فروش بیمه نامه های مسافرتی است. مدیران دسته اول با توجه به نگاه تجاری و اقتصادی خود می گویند نرخ بازار باید ملاک محاسبه فروش بیمه نامه های مسافرتی باشد. این دسته از مدیران البته نمی گویند که چگونه یک نرخ مرجع برای صدور بیمه نامه های مسافرتی تعیین خواهند کرد؟ و آیا تنها مرجع دریافت ارز است یا نه؟ اگر نرخ به طور مثال لیر ترکیه در زمان خرید بیمه نامه یک رقم باشد و در زمان بروز خسارت نرخ متفاوتی، آیا مشکلی بروز نخواهد کرد؟

مدیران دسته دوم اما اعتقاد دارند حتی در صورتی که بیمه نامه های مسافرتی با دریافت ارز صادر شود، اما باز هم نرخ بازار ثانویه باید مبنای محاسبه باشد و از مسافران نه ارز بلکه ریال به نرخ روز دریافت شود. با این حال به نظر می رسد که نرخ ارز همچنان به عنوان موضوعی داغ برای صدور انواع بیمه نامه ها مورد توجه صنعت بیمه باشد.