اصول حاکم بر سازمان تامین اجتماعی

 

 

1- غیر سیاسی بودن و دوری از خط و ربط های سیاسی و گروه گرایی های سیاسی در بدنه و مدیریت آن: 

گرایش به درگیری های سیاسی و جناحی برای یک سازمان تخصصی خطرناک بوده و آن را از وظایف و مسئولیت های اصلی اش دور خواهد ساخت. بنابر این باید جداً از آن پرهیز شود.

 

2- توجه و رعایت اصل تخصص گرایی و تجربه لازم در امور بیمه ای چه در سطح بدنه و چه در تعیین و انتخاب مدیران: 

مدیران نا آشنا به امر بیمه و ناتوان در امور مدیریتی سازمان را به جایی خواهند برد که راه بازگشتی نخواهد داشت و در نهایت به کمک دولت نیاز مند شده تا بتواند خدمات خود را ارائه دهد.  این امر برای  پست های مدیران میانی که باید دارای تخصص های لازم در حوزه کاری خود باشند از اهمیت بیشتری برخوردار است.

 

3-توجه به امر آموزش نیروی انسانی و تربیت کارشناسان خبره و با تجربه از نکات بسیار مهمی است که باید در سازمان تامین اجتماعی در تمامی سطوح مدیریتی و کارشناسی مد نظر قرار گیرد. اولین نشانه های سقوط و انحطاط هر سازمان یا نظام اداری عدم توجه به آموزش و فقدان نظام مدون و منظم آموزشی و تربیتی است و این امر در سازمانی با وسعت سازمان تامین اجتماعی که در تمامی کشور نیز حضور مستمردارد و با خیل عظیمی از مخاطبان روبروست از اهمیت بیشتری برخوردار است.

 

4- توجه به موضوع پژوهش و مطالعات علمی در حوزه تامین اجتماعی از موارد مهم دیگر در نظام تامین اجتماعی کشور است. متاسفانه غالب پژوهش های موجود در این زمینه با شرایط سرزمینی و فرهنگی ایران سازگاری ندارد و به صورت تئوری و نظری فقط می توانند محفوظات این حوزه را گسترش دهند و کمتر به صورت کاربردی قادر است به حل معظلات و نارسائی های موجود در بخش تامین اجتماعی کشور پرداخته و موضوعات جدید و مستحدثه را پاسخگو باشد.  

 

5-توجه و عنایت به مقوله حفظ و حراست از منابع سازمان و ایجاد سیستم نظارتی درست از جمله ضروریات در ساختار تشکیلاتی و اداری سازمان بشمار می رود. نهادهای عمومی غیر دولتی به لحاظ برخورداری از فلسفه وجودی خاص خود که منبعث از ساختار اداری و تشکیلاتی مستقلی به نسبت دیگر دستگاههای وابسته به دولت می باشد، چندان از سیستم کنترلی و نظارتی برخوردار نیستند و این امر نیز باعث ضربه پذیری بیشتر این سازمان در شرایط حاد سیاسی شده و سیاستمداران را اغوا می کند تا از منابع این سازمان در نیل به اهداف سیاسی خود سوء استفاده کنند. موضوعی که متاسفانه در دهه اخیر شاهد آن بوده ایم. البته این ضعف و مشکل فقط مبتلا به سازمان تامین اجتماعی نیست بلکه کلیه نهادهای عمومی غیر دولتی به نحوی با این معظل دست به گریبانند. شکی نیست که تاسیس نهادهای عمومی غیر دولتی در ساختار حقوقی و تشکیلاتی کشور بخاطر احساس نیازی بوده که سیستم اداری کشور داشته است و هدف از آن ایجاد نهادها و ساختارهایی بوده که از بروکراسی اداری بدور باشند و قابلیت پویایی و تحرک بیشتری در ارائه خدمات به مردم داشته باشند. ولی متاسفانه در این فرایند به موضوع نظارت و کنترل سازمانی کمتر توجه شده است. 

 

6-ترویج فرهنگ بیمه ای در کشور از وظایف اساسی و پایه ای برای یک سازمان بیمه ای است. اگرچه وجود و تداوم حیات بیمه اجتماعی در کشور بر اساس قانون بوده و به صورت اجباری اجرا می گردد و می توان گفت در این بخش انحصار وجود دارد و هیچ نهاد یا سازمان دولتی و خصوصی دیگر قادر نیست با سازمان تامین اجتماعی در این عرصه رقابت نماید. ولی باید اذعان کرد که نهادهای بیمه ای در حوزه تامین اجتماعی در طول زمان دچار ضعف و سستی در ارائه خدمات و حمایتها می شوند به جهت آن که به تدریج خروجی ها بر ورودی ها تفوق می یابد، نظم بودجه ای انها دچار تزلزل می شود. تنها راه حل برای غلبه بر این بحران افزایش تعداد بیمه شدگان است و انجام این امر هم منوط به توسعه فعالیتهای اطلاع رسانی، فرهنگی و ترویج فرهنگ بیمه در سطح کشور است. اگر نخواهیم در آینده نزدیک سربار دولت باشیم تنها راه حل پیشگیری، افزایش تدریجی بیمه شده است. باید بپذیریم که حتا درامدهای ناشی از سرمایه گذاری نیز در برابر تعهدات و هزینه های ماهیانه و سالیانه سازمان رقم قابل توجهی بشمار نمی آید و درحال حاضر نیز با وجود سرمایه گذاریهای  هنگفت سازمان در آن که به 60 هزار میلیارد تومان بالغ می گردد، درامدهای حاصل از آن به جرات تنها 5 درصد از هزینه های سازمان را جواب می دهد.